Khaserrenak

«1947, apirila. Guadalupek Wiazcheslaw bez idazten zuen» besterik ez zeukan idatzita koadernotxo gorrian. Ganbarako kutxatzarrean olerki, apunte, ohartxo, istorio labur eta zirriborraturiko marrazkiz beteriko libreta mordoa bazegoen ere, benetan harritu ninduena horixe izan zen: azal gorridun bakarra zegoela, eta bere ehun orrialde laukidun barruan zehar, kaligrafia irmo eta ederraz horixe baino ez agertzearena «...Guadalupek Wiazcheslaw bez idaten zuen»
Une hartan, ezin izan nuen antzeman, ezta beste inork ere ez, nik uste, itxuraz hutsala zirudien esaldi horretan Kasherrentzat bizitzan garrantsitzua izan zen guztia trinkotzen zenik...