También hay, detrás del otoño,
dos niñas que se aprietan en una foto,
una lámpara de mimbre,
un visillo corrido,
una ventana entreabierta,
el fuego
y el tibio aroma
de la lluvia que nace ilesa.
Hay corazones como carbón
hay un cielo veloz detrás
de los tejados,
hay una tormenta
que ablandará la tierra muerta
de la curva de la calle
por donde no aparecerás,
hay un hilo aderezado
con las palabras
del último minuto
de este día sin luna.
Sí.
Más allá hay merluza,
algo de bonito,
los garbanzos y blablabla
doscientos metros
detrás del sueño... blabla...
El poema
es un telegrama
y en el miedo yace,
en el miedo.
9 comentarios:
Merci de me donner la possibilité de te laisser un bisou, ici..
J'ai disparu de Fb et tu me manquais..
Ton Poème et ton dessin qui l'accompagne sont beaux et saisissants..J'aime l'Automne..
(Explique à Julien ma disparition de Fb, et que je ne l'oublie pas non plus.)
O, Selma! je l'explique, ne t'inquiete pas.. mais... mais... tu sais toujours oú tu me retrouves... Ok?
Un bisou, Bakez...
Udazkeneko zeru azkarrek
udari egiten ote diote ihes?
Jakin dakitelako udako zeru
geldoetan
ez duela nehork habitatzen,
akaso, txori deslaiek eta
hegazkin galduek soilik.
Udazkeneko zeru azkarrek
neguari egiten ote diote men?
Jakin dakitelako neguko zeru malatsetan
arrabitek dutela habitatzen,
akaso, baita jainko gaiztoek
eta deabru ongileek ere.
(Joseba, ikusten duzunez ni ere zure olerkiaren baztertxo batean geratu naiz habitatzen, une batez sikira)
Ederra mon ami, ederra... eta ni ivre mort toujours non deabru habitatzen dut izotz kubito artean ez bada... hics... zatoz, irten olertki honetatik eta sartu kokakola kolorezko beste zeru batean nigaz, laztantxu...
Ze ordu da?
Dans 9 minutes il est 14 heures..;)
Je t'ai emprunté le dessin pour mon fonds d'écran...Merci d'avance!
+Bisous!
Debekatu egin beharko litzaieke mozkorrei olerkiak irakurtzea. Baina, orduan, nork irakurriko lituzke olerkiak?
Mi querido Joseba,gracias por regalarnos este poema.
Besos flamencos ,sentiítos y jondos
Blog hau guztiz poliglota bihurtu da... jajajaja! Edarto!
Eta olerkiari buruz... izugarri polita iruditu zaidala esango nuke, baina, polita barik... kontxo, adjetiborik ez det topatzen!
Vamos, o sea... Orijinala, berezia, ikaragarri polita (polita berriro, jooo!)
Gustokoa izan dudala, bai poema, bai hemendik pasatzea berriro!
Aio, txikito!
Muxu bat!
;)
Mila esker, Edurne iritziagatik eta, batez ere, hemendik pasatzeagatik... Espero dut bihotzez aitarekin dena ongi ateratzea.
Besarkada handi bat...
Publicar un comentario